به گزارش مجله خبری نگار،اولین علائم سوزاک اغلب شامل ترشحات آلت تناسلی یا واژن و درد هنگام ادرار کردن یا رابطه جنسی میباشد. از آن جا که عدم درمان این عارضه میتواند به عوارض متعدد از نا باروری تا التهاب اندامها منجر شود لازم است به علائم آن توجه داشته و به موقع برای غربال گری اقدام شود.
در ادامه قصد داریم درباره علائم و نشانههای سوزاک صحبت کنیم.
سوزاک طی رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی منتقل میشود و در صورتی که با علائم اولیه همراه باشد عموما ناحیه آسیب دیده (ناحیه تناسلی، راست روده یا گلو) را درگیر میکند.
زنان مبتلا به این عفونت ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
*ترشحات واژن
*سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
*خارش واژن
*خونریزی بین دو قاعدگی
*درد یا ناراحتی زیر شکم
*درد حین رابطه جنسی
گفته شده اکثر خانمهای مبتلا به سوزاک هیچ علامتی ندارند یا علائم آنها ممکن است با عفونت مثانه یا واژن اشتباه گرفته شود. این در حالی است که مردان مبتلا به این عفونت ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
*ترشحات زرد مایل به سبز از آلت تناسلی
*سوزش ادراری
*درد و ورم بیضه یا کیسه بیضه
سوزاک در راست روده نیز ممکن است باعث خارش خفیف، ناراحتی، خونریزی یا درد هنگام اجابت مزاج شود. این علائم گاهی با بواسیر اشتباه گرفته میشود.
اگر سوزاک علامت دار باشد، این علائم معمولا ۱۰ تا ۱۴ روز بعد از مواجه شدن با باکتری نایسریا گونوره آ (باکتری عامل سوزاک) ظاهر میشود.
سوزاک علاوه بر رابطه جنسی از طریق مادر باردار به نوزاد منتقل میشود. این اتفاق معمولا زمانی که نوزاد هنوز در رحم مادر است رخ نمیدهد بلکه حین زایمان و زمانی که نوزاد در معرض ترشحات تناسلی مادر قرار میگیرد ایجاد میشود.
در این صورت باکتری ممکن است به چشم نوزاد منتقل شده و باعث بروز افتالمی در او شود که نوعی عفونت چشم است و با قرمزی، درد و ترشحات چشمی همراه میباشد. معمولا با تجویز روتین یک پماد ضد باکتری چشمی در همه نوزادان در زمان تولد از این عارضه پیشگیری میشود.
در صورت عدم پیشگیری از عفونت، نوزاد طی ۲ تا ۵ روز علائم را تجربه خواهد کرد که علاوه بر ورم ملتحمه ممکن است عوارض دیگری همچون عفونت پوست سر، التهاب تنفسی، واژینیت و اورتریت نیز به همراه داشته باشد.
برخی عوارض جدی این وضعیت شامل نابینایی، مننژیت و آرتریت سپتیک میباشد.
اکثر علائم سوزاک نسبتا غیر اختصاصی بوده و ممکن است به راحتی به آنها بی توجهی شود. به همین دلیل قانون کلی این است که در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده یا ظاهر شدن علائم عفونت هر چند خفیف به پزشک مراجعه کرده و غربال گری بیماریهای مقاربتی درخواست شود.
این مسئله به خصوص زمانی که فرد با افراد ناشناس یا مشکوک به بیماریهای مقاربتی رابطه جنسی داشته باشد صادق است.
حتی افرادی که هیچ علامتی ندارند و رابطه جنسی خطرناک نداشته اند نیز در صورت فعال بودن از نظر جنسی لازم است سالی یک بار آزمایش سوزاک و سایر بیماریهای مقاربتی انجام دهند.
منبع:سومیتا